Certyfikacja domu pasywnego
Certyfikacją budynków pasywnych w Polsce zajmuje się: Polski Instytutu Budownictwa Pasywnego i Energii Odnawialnej (PIBPiEO)
Certyfikacją komponentów dla budownictwa zajmuje się niemiecki Instytut Budownictwa Pasywnego w Darmstadt (PHI).
Aby budynek był pasywny, musi posiadać certyfikat potwierdzający spełnienie przez niego wysokich standardów dotyczących zapewnienia wysokiego komfortu jego użytkownikom, energooszczędności, efektywności energetycznej i neutralności dla środowiska. Posiadanie certyfikatu uprawnia też do ubiegania się o wsparcie finansowe na realizację inwestycji oferowane przez banki i instytucje publiczne.
Certyfikacja komponentów oznacza wysoką jakość danego produktu. Wyroby takie mogą być użyte w budynkach pasywnych bez obaw o ich trwałość i parametry energetyczne. Warto podkreślić, że projektanci i architekci bardzo chętnie sięgają po certyfikowane komponenty, gdyż żmudne obliczenia ich parametrów stają się wówczas zbędne. Stosowny certyfikat potwierdza, że dany produkt nadaje się do zastosowania w budynku pasywnym, a tym samym może śmiało konkurować na prężnie rozwijającym się rynku komponentów pasywnych. Warto podkreślić, że budowa budynku pasywnego nie jest możliwa bez zastosowania certyfikowanych okien czy urządzeń składających się na komfortowy system wentylacyjny z odzyskiem ciepła. Komponenty, które nie posiadają stosownych certyfikatów nie są zazwyczaj wykorzystywane w budynkach pasywnych – budynkach, które już za klika lat (2020r.) będą obowiązującym standardem w całej Unii Europejskiej.
Przykładowy certyfikat:
